EEN 'DEJA' MOMENT!

gisteren had ik ineens een deja vu-moment. nu is het zo, dat een deja vu een ondaadwerkelijk plaatsgevonden moment in de realiteit is, ofwel een surrealistische beleving...maar wel sterk een gevoel, dat ogenschijnlijk niet te traceren of te beredeneren is de hersenen geven blijkbaar 'gewoon' een signaal? of, waardoor wordt de temporale kwab plots gestimuleerd?!...omdat dit slechts een herkenning van een tijd of niet plaatsgevonden in een vorig leven?!) gebeurtenis is...maar wel imaginair beleefd...(?)
ehm. tegenwoordig roept iedereen overigens DEJA VU als aanduiding van de door hem/haar iedere bekende herkenbare situatie...zo ook ik!


gisterenavond na het eten ging merlijn even languit liggen op de bank...en ik zag ineens merlijn voor mij van 7 jaren terug. werkelijk heel onwerkelijk! wat ik zag, was niet waar ik naar keek!...dezelfde setting, hetzelfde moment, gevoel, tijd...alles klopte, maar was anders! en ik wist dat ik dit moment 7 jaren terug had vastgelegd. ik moest en zou een verklaring hebben voor mijn deja vu-gevoel: ik ging als een bezetene door de foto's en...ha! het klopte: ja hoor het bewijsstuk voor mijn herkenningsmoment was juist! de tijd heeft gewoon doorgetikt...en even, heel even maar zag ik gisterenavond mijn eigen kleine ventje van 3 liggen...een deja vu? ach, noem het 'iets'...een herinnering aan lang geleden...de stoel is verdwenen, de bank heeft zijn plaats ingenomen, merlijn is gegroeid -(de blonde pijpenkrullen zijn bruin en met gel gestyled), de muren zijn zwart...

merlijn neemt even een momentje voor zichzelf...(3 jr.)

merlijn neemt even een momentje voor zichzelf...(10 jr.)