 |
| opa jan en oma truus |
 |
| het fundament |
 |
| friends |
 |
| oma truus + rok + huisje |
de familie de groot (opa jan, oma truus en twee zoons -mijn vader en zijn broer) woonde aan de kamerlingh onnesstraat, op drie hoog + klein balkon. een buitenhuis was daarom ook zeer welkom. in mijn herinnering was het huisje van mijn opa jan op piccardthof een alleraardigst, mooi stulpje. als klein meisje kwam ik er graag en vond het altijd een beetje een sprookjeshof. mijn opa onderhield een prachtige bloementuin, een vijvertje met vissen, een grote bijenkas achter het huisje…
de openslaande terrasdeuren vormden in mijn beleving een 'perfecte lijst' -gezien vanuit het huisje- rond een hemels bloemige kleurenpracht…en de knusse veranda. de kleine gezellige slaapruimte, het smalle keukenblokje…het rommelige buitenschuurtje met wc en werkbank, waar het rook naar vers hout en gereedschap.
het huisje en de tuin van mijn opa: een zeer fijne herinnering!
mijn vader heeft er als kind veel vertoefd. hij ging mee met zijn vader om te kijken, te helpen en te spelen in de tuin.…familie, vrienden en kennissen kwamen er om te ontspannen en te genieten van de mooie omgeving.
 |
| Opa jan & mijn vader |
 |
| broers |
 |
| familie bezoek |
 |
later kwamen de kleinkinderen en nog veel later toen…werd het een soort van opa-zit-op-de-tuin-gebeuren. mijn oma werkte thuis aan hele grote projecten: truien, poppen… (haken en breien) en mijn opa ging naar de tuin. op zijn 82e klom hij nog in de boom om takken te snoeien en reed hij met een aanhangertje achter zijn fiets om weer van alles te verslepen van en naar…
tot aan zijn dood was piccardthof 'zijn ding'. hij koesterde zijn eigen plek in de stilte van de natuur, de bijen -zijn bijen-, de pruimenbomen, de kikkers, de blauwe vergeet-me-nietjes, het vijvertje (waar op het eind geen vis meer in zwom, maar toch spande hij immer nog een net boven het watertje…want je wist maar nooit….)…
mijn opa jan, onze opa jan…en zijn stulpje.
 |
| broers |
 |
| pap |
vandaag zou hij jarig zijn geweest. maar hij stierf in 2005 op zijn verjaardag. ik weet nog hoe bizar ik het vond: geboren worden en dood gaan op dezelfde dag…dat doet alleen maar een heel bijzonder iemand…
toen, op 2 augustus werd hij 89 jaar.
de herinneringen aan mijn opa zijn groot(s). zo weet ik dat hij met zijn gezin tevens ieder jaar met vakantie ging in een eigen gemaakte tent (dagen, weken achter de naaimachine…; hij iedere zondag op bezoek kwam & zakken vol vers fruit of aardappelen meenam; en als de nieuwste suske en wiske uit was, dan waren wij de eersten die deze van hem kregen… op verjaardagen kocht hij voor ieder een gebakje op maat en smaak …en zo kan ik nog heel veel prachtige dingen benoemen…
maar voor mij zijn er bovenal specifieke herinneringen aan zijn plek op piccardthof.
ik bleef dromen over een idyllisch, rustig, 'buitenhuisje', zoals mijn opa dat had. de lang gekoesterde wens ging vorige week in vervulling! het huisje dat ik kocht lijkt in heel veel opzichten op het huis van mijn opa! de indeling is exact het zelfde, de openslaande terrasdeuren, de veranda….de tuin met het stukje groene gras….de bloemenzee moet nog ontstaan… mét vergeet-me-nietjes!
Opa bedankt!
ons tuinhuisje werd een feit…
 |
| merlijn |
 |
| opa en merlijn | tuin |
more…soon….
voor wie zich verwonderd over piccardthof, een kort uitleg:
