1.11.12

'truttigheid?'

soms dan voelt het zo nutteloos: 'kunst maken'. vandaag in mijn atelier. bezig aan een foto/schilderij. het voelt fijn en bovenal 'vrij' om datgene te doen en maken wat ik wil... en vervolgens middels een expo of open dag te laten zien wat ik maak, kortom: ik heb dus een soort van geldingsdrang; ik wil graag dat de toeschouwer mijn werk waardeert en op waarde schat...ik had immers al mijn verheerlijking tijdens het maakproces...maar ik mag dan van geldingsdrang spreken mijns inziens, als ik de drang voel om het te moeten laten zien aan de buitenwereld! en uiteraard geld wil verdienen een vreemd fenomeen is het eigenlijk wel, want naast het feit dat ik graag wil dat 'men' mijn werk waardeert wil ik tevens dat het wordt verkocht. ik wil dus eigenlijk dat er meer mensen naar kunnen kijken, maar feitelijk wil ik 1 koper die het 'recht' van de andere kijkers eigenlijk afkoopt, door het zichzelf toe te eigenen -te kopen- om er vervolgens 'alleen' of met meer gezinsleden en/of zijn of haar vrienden naar te kunnen kijken...en als ik erg beroemd was, dan zou de koper zijn gasten luidkeels toeschreeuwen dat zijn gekochte foto een 'CHAOS!' was dit is nu juist waar de schoen wringt. ik vraag me steeds vaker af of dit het lot is van mijn geproduceerde werk en niet alleen van mijn werk overigens...wellicht moet ik mezelf deze vragen niet stellen en me slechts bezighouden met 1 gegeven, namelijk, hoe ik mijn atelierhuur in godensnaam weer ga opbrengen deze maand...
steeds vaker bekruipt mij het gevoel dat ik genoodzaakt word een soort van authentiek productie-bedrijfje te gaan starten. daarmee bedoel ik: iedere dag in mijn atelier achter de werktafel toegepast werk maken...-ofwel: in opdracht-. en dan heb ik het niet over fotografie...maar over datgene wat doorgaat voor 'truttigheid' of 'vrouwenkunst' of typisch-meisjes-dingen. of die-dingen-die-vrouwen-thuis-maken-en-verkopen-via-internet en ja, mensen, wat is daar mis mee. ik denk namelijk dat ik toe ben aan 'truttigheid': gewoon kleine schattige en stoere etuitjes, tasjes en meer van dat soort...! ik was natuurlijk allang begonnen aan dit thema: vrouwen-kunst ik breidde immers al lampenkappen, kussenhoezen, haakte reeds van alles en nog niets. -zie site www.chaos.si *textiel- maar ik geloof dat ik het maar even doorzet! ik creeerde al vaak voor jan-en-alleman 'zomaar voor de leuk' 'voor je verjaardag!' een heel rangement aan tasjes en de hele reut...ik denk dat dit namelijk wel een gaatje in die grote markt is. ik hoop het thans. 

mijn eerste opdrachtgever ooit was merlijn -mijn eigen zoon-... maakte ik al eens knuffels-op-maat naar zijn wensen, zo maakte ik vandaag een i-podhoesje op maat! gisteren kon meneer merlijn namelijk niet slagen bij de mediamarkt! de hoesjes waren volgens mijn zoon saai en simpel. hij wou eigenlijk zelf eentje ontwerpen, 'maar', zo zei hij, 'ik zou jou graag een willen laten maken mam', 'en dan met jouw CHAOS-stempel! erop'...en zo geschiedde... merlijn ontdekte de creature; zei 'mooi mam' en verdween vervolgens met i-pod in hoes, zonder nog meer woorden...
als kunstenaar zijn er momenten dat je geen flikker verdiend, maar dat je je toch de aller rijkste van de wereld voelt! 

mensen: roept u maar! ik ontwerp en produceer...
tegen elke aannemelijke prijs en vraag u slechts om 'waardering' en een mooi compliment...en de atelierhuur? ehm, daar maakte u zich toch allerminst zorgen om!




merlijns eigen kalfslederen ipod-hoesje